In aanloop naar de verkiezingen vraagt Anna Timmerman, directeur van PAX, Tweede Kamerleden van verschillende politieke partijen over wat zij in vredesnaam doen. Gesprekken over hoe Tweede Kamerleden kunnen bijdragen aan vrede. Over hoe ze zelf terugkijken op hun tijd in de kamer en over wat in vredesnaam hun plannen zijn voor de komende kabinetsperiode.
Wie: Tunahan Kuzu
Wat: Tweede Kamerlid voor DENK.
Verkiesbaar in maart? Ja, op plek 2
Vandaag vragen we aan Tunahan Kuzu, waarom moeten we op 17 maart in vredesnaam stemmen op DENK?
“DENK is de politieke partij die staat voor een eerlijker en rechtvaardiger Nederland, eerlijker en rechtvaardiger voor iedereen, zonder te kijken naar etnische achtergrond, religie, geaardheid of welk achtergrondkenmerk dan ook. De toekomst is van ons allemaal en daarom moeten we zorgen voor een gedeelde identiteit. Die identiteit is het Nederlanderschap, met alle diversiteit die we hebben. Of het nou gaat om een Turkse achtergrond, een Marokkaanse, Surinaamse, een Ethiopische achtergrond, of een oer-Hollandse achtergrond, Christen, Jood, Moslim, Boeddhist, mensen die totaal niet in God geloven. Samen maken wij Nederland, en in die zin is Nederland van ons allemaal. Voor een eerlijker en rechtvaardiger Nederland is er maar één simpele keuze.”
“We zijn misschien qua oppervlakte een klein land, maar een land dat niet onderschat moet worden. Vanwege de uitmuntende diplomatieke contacten die dit land van oudsher heeft opgebouwd, kunnen we een belangrijke rol spelen. In die zin kan je proberen om als Kamerlid je invloed aan te wenden om bepaalde vrede bevorderende zaken geagendeerd te krijgen. DENK is misschien een relatief kleine politieke partij, maar wij waren de eerste partij die de aandacht vestigde op het lijden van de Rohingya in Myanmar. Dat deden we al in 2014. Wij waren ook de eerste partij die het thema van de Oeigoeren en de manier waarop deze mensen op basis van hun etnische achtergrond en op basis van religie worden onderdrukt in China, agendeerden in de Tweede Kamer.”
Genocide
“Het is belangrijk om je in nationaal verband, in dit geval dus als Nederlands parlement, uit te spreken en een signaal af te geven richting China. We moeten de Nederlandse regering erop wijzen dat het niet alleen gaat om economische belangen, maar ook om het belang van mensenrechten, dat daar ook evenwicht in moet zijn. Het is natuurlijk niet zo dat de situatie direct beter wordt als je een motie indient, maar door aan te houden en de minister te dwingen om in internationaal verband ook een fermer standpunt in te nemen, zie je dat in de kwestie van de Oeigoeren het parlement nu zelfs heeft aangegeven dat er sprake is van genocide. Als de regering ook aangeeft dat er sprake is van genocide, moeten er ook vervolgstappen worden gezet, in diplomatieke of economische zin. Dan moeten er sancties komen. Dat is dan een echt signaal in de richting van China, een economische reus.
“Ik vind ook dat we onze excuses moeten aanbieden aan de nabestaanden van de slachtoffers van Srebrenica. Ik ben zelf twee keer in Srebrenica geweest en heb daar met eigen ogen mogen zien hoe het eruit ziet, in Srebrenica en Potocari. Dat zijn indrukwekkende beelden die je nooit meer zullen loslaten. Ik heb daar een aantal moeders gesproken van slachtoffers van de genocide. Wij hebben daar een rol in gehad, Nederland was verantwoordelijk, Dutchbat was verantwoordelijk voor de moslims in de enclave. Tegelijkertijd heeft de internationale gemeenschap Dutchbat, en nog belangrijker, de mensen in de steek gelaten.”
“Elk jaar op 11 juli wordt er een bijeenkomst georganiseerd op het Plein in Den Haag, en elk jaar probeer ik dat bij te wonen omdat ik het belangrijk vind. Om als Nederland de erkenning te geven aan Dutchbat, en nog belangrijker, de nabestaanden. Nederland is door de rechter voor een bepaald percentage verantwoordelijk bevonden, maar dat vind ik toch zo’n dooddoener! ‘Wij hebben zoveel procent schuld.’ Bij verlies van een mensenleven zeg je niet dat iemand zijn leven voor 60% heeft verloren. Ik heb er geen problemen mee dat Dutchbat gecompenseerd wordt voor het emotionele leed wat ze hebben ondergaan, maar het is natuurlijk wrang dat dat 26 jaar heeft moeten duren, en dat in de afgelopen 26 jaar de nabestaanden van Srebrenica talloze rechtszaken hebben moeten voeren richten de staat om een stukje erkenning te krijgen van het verdriet dat hen is aangedaan. Dat vind ik nogal krom, dus ik hoop dat de volgende minister van Defensie ook met een ruimhartige geste en een mooi gebaar komt richting de nabestaanden van Srebrenica.
(Kern)wapens
“Als je mij zou vragen ‘wat vind je van de hele wapenindustrie’, dan vind ik dat verschrikkelijk. Ik zie ook dat er wereldwijd zoveel wapens worden geproduceerd die ergens afgezet moeten worden, en dan is het resultaat weer dat die wapens kletteren en er mensen sneuvelen. Als ik voor elkaar zou kunnen krijgen om een verbod in te stellen voor het produceren van wapens, dan zou ik dat heel graag doen, vanuit mijn pacifistische inborst. We zien tegelijkertijd dat die ontwikkelingen enorm rap gaan, in alle sectoren zien we dat de technologie zich dusdanig ontwikkeld dat het ook zijn weerslag heeft op het gebruik van wapens. Nederland moet dan ook absoluut het VN verbod op kernwapens ondertekenen. Wij zouden graag een kernwapenvrije wereld zien, en dat we daar vanuit Nederland aan bijdragen.”
Salima Belhaj (D66), Sven Koopmans (VVD), Martijn van Helvert (CDA), Kirsten van den Hul (PvdA), Sadet Karabulut (SP) en Tom van den Nieuwenhuijzen (GroenLinks), Joël Voordewind en Don Ceder (ChristenUnie), Christine Teunissen (PvdD) en Chris Stoffer (SGP).
