In aanloop naar de verkiezingen vraagt Anna Timmerman, directeur van PAX, Tweede Kamerleden van verschillende politieke partijen over wat zij in vredesnaam doen. Gesprekken over hoe Tweede Kamerleden kunnen bijdragen aan vrede. Over hoe ze zelf terugkijken op hun tijd in de kamer en over wat in vredesnaam hun plannen zijn voor de komende kabinetsperiode.
Wie: Kirsten van den Hul
Wat: Tweede Kamerlid voor de PvdA, woordvoerder Onderwijs, Emancipatie, Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking
Verkiesbaar in maart? Ja, op plek 12
Vandaag vragen we aan Kirsten van den Hul, waarom moeten we op 17 maart in vredesnaam stemmen op de PvdA??
“De Partij van de Arbeid is een partij met een lange geschiedenis als het gaat om solidariteit. We staan voor een eerlijke wereld, juist nu, juist in coronatijd is dat ontzettend belangrijk. Voor mij persoonlijk, is dat ook wat vrede betekent: een eerlijke wereld, een verbonden wereld. Vrede is dat we naast elkaar staan en niet tegenover elkaar. En daar moeten we samen hard aan werken en dat doen we graag. Ik ben een groot fan van samenwerken, en ik denk dat we zeker als oppositie echt de handen ineen moeten slaan. We hebben dat de afgelopen periode ook op veel dossiers gedaan, zoals bij het toevoegen van ‘handicap’ en ‘seksuele gerichtheid’ aan artikel 1 van de grondwet, en ik hoop dat te kunnen voortzetten. Ik denk dat het alleen nog maar belangrijker gaat worden. ‘Alleen ga je snel, maar samen ga je verder,’ dat is heel erg waar ik in geloof.”
De impact van Covid-19
“De laatste jaren wordt de ruimte voor vredesactivisten, vrouwenrechtenactivisten, vakbondsmensen en mensenrechtenactivisten steeds kleiner. Ik zie dat mensen soms zelfs letterlijk monddood worden gemaakt. De pandemie heeft een negatieve impact op de meest kwetsbaren: De coronacrisis wordt door autoritaire leiders gebruikt om activisten nog meer te onderdrukken. Grote Nederlandse multinationals zeggen orders af, waardoor mensen in producerende landen ineens zonder inkomen zitten. En Covid heeft ook impact op wat ik noem: Vrede achter de voordeur. Wereldwijd zien we een toename van huiselijk geweld. De afgelopen vier jaar heb ik me zowel binnen Nederland als internationaal ingezet voor de slachtoffers van huiselijk geweld. Maar ook voor activisten, en ik heb bedrijven aangesproken op hun rol als het gaat om een eerlijke, vreedzame wereld.”
Internationaal maatschappelijk ondernemen
“Samen met ChristenUnie, SP en Groen Links heb ik het initiatief genomen om te komen tot bindende wetgeving als het gaat om internationaal maatschappelijk verantwoord ondernemen. Want we zien dat Nederlandse bedrijven te weinig rekenschap geven van de mensenrechtensituatie in de landen waar zij produceren. Minister Kaag van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking wil Europese wetgeving afwachten. Het is heel goed als er Europese wetgeving komt, maar laten we dat vooral niet gebruiken als excuus om te blijven wachten. Andere landen, zoals Duitsland, nemen ook al stappen richting bindende wetgeving. Ik vind het heel triest dat bedrijven niet zelf tot de conclusie komen dat IMVO belangrijk is, maar dan zeg ik: Waar geen wil is, is een wet.”
“Ik denk dat we goed kritisch moeten kijken naar de belangen als het gaat om de inzet van gelden voor ontwikkelingssamenwerking. Gaat het wel voldoende om de ontvangende landen, of speelt vooral het belang van ‘BV Nederland’ een rol? Dat zie je dan bijvoorbeeld als we het hebben over migratie. Dan wordt veel nadruk gelegd op opvang in de regio en irreguliere migratie: hoge hekken en grensbewaking. Een aantal partijen zijn dan snel geneigd om te zeggen: Hier kunnen we ontwikkelingssamenwerkingsgeld voor inzetten. Maar is dat wel in het belang van die landen?
Naar aanleiding van het AIV-advies heb ik de minister ook kritisch bevraagd. We zien dat het kabinet bij de coronanoodhulp kiest voor grote multilaterale organisaties. En die zijn ook heel belangrijk, maar ik heb een lans gebroken voor het bestemmen van een deel van de coronahulp via maatschappelijke organisatie in de getroffen landen. Die organisaties zijn vaak beter in staat om de meest gemarginaliseerde mensen te bereiken zoals activisten, dissidenten, vrouwen, mensen uit de lhtb-gemeenschap.”
Vrouwenrechten
“Het is goed dat ons beleid op ontwikkelingssamenwerking een duidelijke focus heeft op gender. Maar het kan nog beter, met meer coherentie. De SDG-agenda [Duurzame Ontwikkelingsdoelen, PAX] is belegd bij de minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking, maar daar hoort het niet thuis. Dit zou belegd moeten zijn bij Algemene Zaken. De SDG-agenda, en dus ook gendergelijkheid, moet ‘chefsache’ zijn.”
“Toen ik in 2011 vrouwenvertegenwoordiger was bij de Verenigde Naties namens Nederland, ging ik met hoge verwachtingen naar New York. Maar ik zag daar in de praktijk dat er maar heel weinig vooruitgang werd geboekt. Het ging vooral over het behoud van de status quo. Wereldwijd zie je een enorme conservatieve beweging, ook heel dichtbij huis in landen als Polen en Hongarije. Of Rusland waar huiselijk geweld uit het wetboek van strafrecht is gehaald. Daarom is het zo belangrijk dat Nederland een helder signaal af geeft. Dat was ook zo mooi aan She Decides waarmee Lilianne Ploumen als minister een statement maakte als reactie op Trump. Ik zou dan ook voorstander zijn van een feministisch buitenlands beleid. Het is belangrijk je uit te spreken en duidelijk te laten zien: ‘we staan pal voor vrouwenrechten’.”
Lees hier ook de interviews met Salima Belhaj (D66), Sven Koopmans (VVD), Sadet Karabulut (SP), Tom van den Nieuwenhuijzen en Martijn van Helvert (CDA).