Terwijl de wereld over elkaar heen valt met meningen over wel of niet intervenieren in Syrie, lijkt de mening van de Syriers zelf nauwelijks mee te tellen. Het gaat om Amerika’s “geloofwaardigheid” (alsof ze die hadden), het gaat om “straffen” maar opvallend weinig politici en opiniemakers hebben het over de verantwoordelijkheid om burgers te beschermen tegen een regering die hen moedwillig afslacht. Net als de rest van de wereld zijn Syriers natuurlijk verdeeld over een mogelijke Amerikaanse aanval. Terwijl sommigen al maanden oproepen tot een no-fly-zone, zijn anderen pertinent gekeerd tegen de bemoeienis van welk land dan ook. Laten we een kijkje nemen wat de demonstraties van gisteren te zeggen hadden.
Om te beginnen was Kafranbel terug van weggeweest gisteren. Dit plaatsje in de noordelijke provincie Idlib is beroemd om de geniale leuzen, in het Arabisch maar ook Engels en andere talen. Al weken waren er geen vrijdagprotesten geweest in Kafranbel, dat constant gebombardeerd wordt door het Assad-regime. Ook gisteren na de protesten werden er bombardementen gemeld, Kafranbels straf voor haar rol als creatief gezicht van de revolutie. Kafranbel liet ons gisteren enkele karikaturen zien die Rusland oproepen Assad te laten vallen en Syrie uit de handen van Iran te houden:
Veel frustratie is er over het feit dat de wereld stil was terwijl de afgelopen 2 1/2 jaar 100.000 mensen werden gedood, en nu chemische wapens zijn gebruikt, waarbij 1% van de slachtoffers is gevallen, de wereld opeens wakker wordt. Dit spandoek zegt: “Wat is dat voor vreemd geweten, dat pas wakker wordt van chemicalien.”
En deze uit Homs van afgelopen woensdag spreekt ook voor zich:
In Zabadani legt men uit dat Westerse interventie niet de keuze is van de revolutionairen: “Internationale interventie is niet een keuze in de hand van de revolutionairen, maar het gevolg van de stommiteit en misdaden van Bashar.”
Tot slot een andere manier om naar interventie te kijken, namelijk het recht van burgers op bescherming tegen geweld:
