De brief aan de Verenigde Naties waarin vredesactivisten Alaa, Yasmin, Rusul en Zahraa uit Irak gelijke rechten voor vrouwen en bescherming tijdens demonstraties vroegen, is ruim 7000 keer ondertekend.
Bij de overhandiging van de brief aan Alice Walpole, de waarnemend speciaal gezant van de Verenigde Naties-missie in Irak, bedankte zij het Nederlandse publiek voor het ondertekenen van de brief. Ook gaf ze aan te hopen in de toekomst vaker samen te werken met PAX en de vier vrouwen, voor meer vrede en veiligheid in Irak.
Demonstranten beschermen
Voorafgaand aan de overhandiging beloofde Walpole dat UNAMI, de VN-missie in Irak, zich zal blijven inzetten om vrouwelijke demonstranten te beschermen. Onder andere door doden en gewonden onder de demonstranten te documenteren en overheidsinstanties aansprakelijk te stellen voor het geweld.
Sinds vorig najaar gaan Irakese burgers de straat op in Bagdad, waar zij geweldloos protesteren tegen de uitzichtloze leefomstandigheden in hun land. De demonstranten eisen een einde aan corruptie, verbeterde basisvoorzieningen en werkgelegenheid. De overheid reageerde met geweld. Er is met scherp geschoten op de protesterende menigte die ook heet water, traangas en schokgranaten te verwerken kreeg. PAX ondersteunt moedige vredesactivisten zoals Alaa, Yasmin, Rusul en Zahraa in hun strijd voor vrijheid, gelijkheid en veiligheid.
Milities verantwoordelijk voor geweld
Na vragen van Yasmin en Alaa over de onofficiële gewapende groepen die worden aangestuurd door de Irakese regering en verantwoordelijk zijn voor het geweld, reageerde Walpole dat UNAMI er bij de Irakese premier op aandringt de aanvallen van deze groepen te stoppen. “Aangezien deze milities hun salaris van de overheid ontvangen, moet het mogelijk zijn voor diezelfde overheid om stappen te nemen, zodat zij zich niet meer bemoeien met de demonstraties en de demonstranten.” Aldus Walpole.
“Het was bijzonder en inspirerend om met mevrouw Walpole te praten” vond Yasmin. “Ze adviseerde ons om te vertrouwen op onze eigen stem. En om contact te leggen met andere vrouwen in Irak, omdat vrouwen in het hele land voor dezelfde idealen strijden en samen kunnen we heel veel bereiken.”