Vrijdag 5 april
Op 10 maart werd Ahmeds huis in Saraqeb geraakt door een raket. Nu de Witte Helmen de omgeving vrij hebben gemaakt van onontplofte munitie, kan Ahmed weer denken aan het repareren van de schade. Hij hoopt binnen een paar dagen weer met zijn gezin terug te kunnen keren.
“Hoi Ahmed hoe is het nu met je?”
“Nou ja, goed. We zijn net in het huis bezig, dus wat zal ik zeggen?”
“Ik blijf tegen mezelf zeggen dat de schade meevalt, omdat niemand van ons serieus gewond is. Maar de schade is behoorlijk. Ik heb gouden sieraden van mijn vrouw moeten verkopen om bouwmaterialen te kopen en om mensen in te huren. Ik heb stenen gekocht voor de kapotte muren, bouwbakkers zijn bezig om het beton van het dak te repareren, ik krijg een nieuwe deur, de elektriciteit wordt weer aangelegd en er komt een nieuwe watertank op het dak.”
“pfff… wie zal de schade betalen?”
“Haha, wat denk je? Ze willen ons vermoorden.”
“Maar serieus, we weten wie het gedaan heeft. Het kwam van een raketwerper van het Syrische leger in ‘Agaz, een dorp bij Hama. Als we hier klaar zijn zal ik op Facebook posten dat ze ons niet klein zullen krijgen, dat wat er ook gebeurd, we blijven vasthouden aan onze eisen voor vrijheid en gerechtigheid. Maar eerst gaan we naar ons huis terug.”
Naschrift: de aanvallen op de dorpen in Idlib blijven doorgaan. Zondag 7 april is Saraqeb weer beschoten met raketten gevuld met clustermunitie. Hierbij zijn vier mensen gedood en nog veel meer gewond geraakt. Ahmed liet me weten dat hij en zijn familie ongedeerd zijn.