Woensdag 10 oktober
Over vijf dagen moet de wapenvrije zone rondom Idlib een feit zijn. Dat lijkt goed te gaan. De gewapende groepen trekken zich inderdaad terug uit de aangewezen gebieden en concentreren zich naar het centrum. De luchtaanvallen zijn opgehouden, maar het geweld van de gewapende groepen blijft doorgaan. Ondanks alles maken Ahmed en zijn vrienden er het beste van. Hij belt vandaag vanuit het centrum van de theatergroep. Ze zijn bezig met een spel voor de kinderen.
“Hi Ahmed, wat is het nieuws vandaag?”
“Goedemorgen, ik drink net een kopje koffie in ons centrum. De kinderen zijn nu bezig om een spel te doen. Het heet ‘het punt’. Ik zal je proberen uit te leggen wat het is. De kinderen staan in een ruimte en een voor een moeten ze een beweging bedenken die niemand na kan doen. Als dat lukt, dan mogen ze een stap verder doen naar het volgende punt in de zaal. Het idee is dat ze goed naar elkaar moeten kijken en maar ook moeten bedenken waar ze uniek in zijn. Snap je het idee?”
“Ik denk het wel, maar misschien zou ik het met eigen ogen moeten zien…”
“Geeft niet. Het belangrijkste is dat we bezig blijven, vooral voor de kinderen. Vanochtend was er namelijk alweer een bomaanslag. Op een commandant van een van de milities van het vrije leger. Hij overleefde het. Het blijft maar doorgaan. Gelukkig was het in een ander deel van Saraqeb, dus mijn kinderen hebben gewoon doorgeslapen.”
“Als ik een explosie hoor ben ik niet bang. Ik word banger van geweerschoten of bedreigingen. Een buurman van mij is 10 dagen geleden ontvoerd, had ik je dat al verteld? Wel, gisteren plaatsten de daders wat foto’s van hem op facebook, en eisten 200.000 dollar van de familie. Verschrikkelijk. De familie is radeloos en ze zullen alles op alles zetten om het geld bij elkaar te krijgen. Ik stuur je de foto’s.”
[Ahmed stuurt me inderdaad de foto’s. Een duidelijk gemartelde man kijkt radeloos in de cameralens.]
“We zullen nooit vrij zijn zolang dit door blijft gaan…”
“Leuk nieuws is trouwens dat we dit weekend weer poppentheatershow gaan doen in Dadikh, Ik denk niet dat er veel mensen zijn die ooit van dat dorp gehoord hebben, maar het is toevallig wel het dorp waar mijn vader geboren is. Dus dat wordt een heel speciale show voor me!”