“De patronen zijn duidelijk, we waarschuwden al maanden lang dat burgers in Oost-Ghouta het volgende slachtoffer zouden worden. Toch heeft de internationale gemeenschap de mensen daar niet beschermd”, zegt Marjolein Wijninckx, PAX-programmaleider. “Maar het is nog niet te laat om bescherming van burgers voorop te stellen en misdaden tegen de menselijkheid te stoppen.”
Vredesorganisatie PAX en The Syria Institute (TSI) hebben deze week het negende kwartaalrapport Siege Watch uitgebracht, waarin het op basis van berichten van mensen uit Oost-Ghouta gedetailleerd beschrijft hoe de burgers in dit gebied collectief gestraft worden. Op basis van contacten met mensen in andere belegerde gebieden waarschuwen de organisaties dat de mensen in de belegerde wijken in Zuid- Damascus en in het noorden van Homs eenzelfde lot te wachten staat. Tenzij de internationale gemeenschap in actie komt.
Onafhankelijke waarnemers nodig
Rusland is geen betrouwbare partner om te bemiddelen over een overgave, omdat het rechtstreeks betrokken is bij het bombarderen van Ghouta. Er zijn zelfs fosforbommen en clustermunitie gebruikt. Andere landen moeten die taak op zich nemen. Er zijn onafhankelijke waarnemers nodig die moeten toezien op de overgave en de ‘evacuatie’ van burgers uit Oost-Ghouta. Hiermee kan voorkomen worden dat families gescheiden worden van elkaar, burgers gearresteerd worden, geëxecuteerd, of mannen gedwongen worden te dienen in het Syrische leger en andere schendingen van het internationaal humanitair recht.
Bijna vijf jaar belegerd
Het offensief tegen Oost-Ghouta begon in november, maar escaleerde halverwege de maand februari toen de Syrische en Russische luchtmacht het bombardement op Oost-Ghouta intensiveerden. Grondtroepen van de Syrische regering gingen, samen met buitenlandse milities, de belegerde gemeenschap in. Dat was in strijd met VN-Veiligheidsraad 2401, die opriep tot een staakt-het-vuren. Ruim 400.000 mensen zijn bijna vijf jaar lang belegerd in Oost-Ghouta.
Geen de-escalatie
Het Siege Watch rapport laat zien dat de zogenaamde ‘de-escalatiezones’ zoals de belegerde gemeenschappen eufemistisch genoemd werden in het door Rusland geleide vredesproces, juist de opmaat vormden voor de aanval. De tijdelijke staakt-het-vuren overeenkomsten maakten het mogelijk dat de aanvallende troepen meer vuurkracht konden samenbrengen op plaatsen die niet onder het staakt-het-vuren vielen. Nadat een gebied is overwonnen, werden de overlevenden gedwongen verplaatst naar andere gebied. Dat is in strijd met internationaal humanitair recht.
Het negende Siege Watch-rapport legt vast dat er op 31 januari 2018 714.345 mensen belegerd werden in 33 gemeenschappen in Syrië.
Zie ook:
siegewatch.org
syriainstitute.org