Maandag 6 april
Ook onder dreiging van het coronavirus gaat het leven gewoon door. Bij ons in Nederland, maar ook in Azaz, waar Ahmed woont nadat hij uit Saraqeb is gevlucht met zijn gezin. Eergisteren werd daar Sa’ad geboren. Zoon van Ahmed en zijn vrouw, broertje van zijn twee dochters. Ik ga hem feliciteren.
“Hoi Ahmed: wat een mooi nieuws! Hoe is het met jou, met je vrouw, met je kinderen, met je zoon?”
“Dank je, dank je, alles is goed. Ik ben vader van een zoon! Hij heet Sa’ad, vernoemd naar mijn beste vriend.
Mijn vrouw is aan het herstellen, dat gaat goed. Zij had veel bloed verloren en omdat ik dezelfde bloedgroep heb, heeft ze van mijn bloed gekregen. Dat voelt heel bijzonder. En mijn dochters zijn jaloers! Ze vroegen al vrij snel wanneer hij weer weg zou gaan ?.
Ken je het verhaal van Sa’ad?
Sa’ad werd in 2012 doodgemarteld door mensen van het regime. Ik heb hem begraven en hem toen beloofd dat als ik een zoon zou krijgen, dat hij dan zijn naam zou dragen. Als eerbetoon aan Sa’ad, maar ook aan alle prachtige mensen hier die zijn gestorven voor hun idealen.
Ik heb ook een tent gebouwd, op het dak van het huis waar we nu wonen. We zitten met ons allen in een kamertje, dus als het te me te druk wordt kan ik daar even gaan zitten, een sigaretje roken. Maar toen ik gisteren de tent in wilde gaan, lag daar een kat die net een nest jongen had gekregen!
Ik hoop dat het bij jullie goed gaat, dat het virus gestopt gaat worden. Ik weet zeker dat er een tijd komt dat dit allemaal een herinnering is – ook voor ons hier – en dat we er bovenop komen. Sterker en wijzer. En ik hoop, nee, ik weet zeker, dat Sa’ad, mijn dochters en alle andere kinderen ooit in een betere wereld gaan opgroeien. Ik weet het zeker!”
* * * * * * *
Wil je Ahmed en zijn gezin feliciteren? Deel deze blog op sociale media en laat een felicitatie voor hen achter in de comments.