Banken en pensioenfondsen stoppen niet met investeren in bedrijven die communicatiesystemen leverden aan Syrië

17 januari 2013

Kinderen in het door oorlog getroffen Aleppo in Syrië
Fotograaf: Txomin Txueka

Nederlandse banken en pensioenfondsen investeren onverminderd ruim 300 miljoen euro in twee bedrijven die omstreden communicatieapparatuur leverden aan Syrië. Dit blijkt uit nieuw onderzoek in opdracht van IKV Pax Christi en Oxfam Novib. 

Het onderzoek verschijnt precies een half jaar nadat we in juli 2012 de investeringen van Nederlandse banken en pensioenfondsen in het Italiaanse Finmeccanica en Amerikaanse NetApp aan het licht brachten.

Wat is het probleem?
Vijftien Nederlandse financiële instellingen investeren in het Italiaanse bedrijf Finmeccanica en/of het Amerikaanse NetApp, bedrijven die communicatieapparatuur hebben geleverd aan de het regime van Assad; apparatuur die ingezet kan worden om burgers te onderdrukken. De vijftien financiële instellingen zijn Aegon, Delta Lloyd, ING en ABN Amro en de pensioenfondsen ABP, bpfBOUW, Medische Specialisten, Metaal en Techniek (PMT), PNO Media, Metalektro (PME), Grafische Bedrijven (PGB), Spoorwegpensioenfonds, Pensioenfonds voor Huisartsen (SPH), Pensioenfonds Zorg & Welzijn (PfZW) en Shell Pensioenfonds investeren in Finmeccanica en/of NetApp.

Wat is er in een halfjaar veranderd?
Uit het nieuwe onderzoek, uitgevoerd door economisch onderzoeksbureau Profundo, blijkt dat bijna alle instellingen nog steeds investeren in Finmeccanica en/of NetApp. De meeste financiële instellingen zijn wel in gesprek gegaan over de leveranties van deze bedrijven aan Syrië, wat natuurlijk heel goed is. Investeerders kunnen op deze manier afspraken maken met bedrijven dat ze in de toekomst geen apparatuur meer aan dictatoriale regimes zullen leveren. Maar wat doe je als bank of pensioenfonds als financiële instelling als die toezegging uitblijft? Oftewel: hoe lang blijf je praten?

Hoe lang blijf je praten?
IKV Pax Christi en Oxfam Novib vinden dat een gesprek ergens toe moet leiden. Bedrijven die communicatieapparatuur produceren, zijn niet per se slechte bedrijven.  Dezelfde technologie die in Syrië wordt gebruikt om burgers te onderdrukken, kan worden gebruikt om een volk te beschermen. Maar een bedrijf heeft bij dit soort technologie wel de verantwoordelijkheid ervoor te zorgen dat haar apparatuur niet in verkeerde handen valt, met alle gevolgen van dien voor de veiligheid van burgers. Als een bedrijf deze afspraken niet wil maken, dan moet je er als financiële instelling ook niet in investeren. Simpel.

Wat moeten financiële instellingen doen?
Financiële instellingen moeten resultaatgerichte en tijdsgebonden gesprekken voeren. Als concrete resultaten uitblijven, is een gesprek op een gegeven moment over; investeringen moeten dan worden stopgezet. Nog belangrijker is dat financiële instellingen structureel beleid voeren op bedrijven die dit soort apparatuur leveren. Zij zouden in hun beleid op moeten nemen enkel te investeren in bedrijven die niet aan dictatoriale regimes leveren. Aegon, Delta Lloyd en Rabobank (dat overigens niet in Finmeccanica of NetApp investeert) hebben nieuw beleid aangekondigd. Wij hopen dat dit beleid er snel komt en deze financiële instellingen er bovendien toe aanzet om proactief leveringen van wapens en communicatieapparatuur aan dictatoriale regimes in de toekomst te voorkomen.

Schrijf je in voor de nieuwsbrief