Vandaag is het Wereld Landmijnendag. Landmijnen, bestaan die dingen dan nog? – vraag je je misschien af. Ja, landmijnen zijn er nog en ze vormen wereldwijd nog altijd een groot probleem. Het plaatje hiernaast zegt eigenlijk genoeg: landmijnen eisen wereldwijd nog ruim 4000 slachtoffers per jaar. Daarom wordt vandaag over de hele wereld aandacht gevraagd voor slachtoffers van landmijnen en wordt de internationale gemeenschap opgeroepen deze wapens voor eens en altijd te verbannen.
[Door Suzanne Oosterwijk]
Wereldwijde actiemaand tegen landmijnen
Precies om er aandacht voor te vragen dat landmijnen wereldwijd nog altijd een probleem zijn, is al vanaf 1 maart een internationale actiemaand gestart in de aanloop naar Wereld Landmijnendag. Landmijnen zijn weliswaar door het overgrote deel van alle landen ter wereld verboden onder het Landmijnenverdrag, veel onontplofte landmijnen in voormalig conflictgebieden eisen nog steeds slachtoffers – het overgrote deel burgers. Ook zijn er nog landen die niet zijn aangesloten bij de ban op deze wapens. In 2012 werden bijvoorbeeld nog landmijnen gebruikt in Syrië, die weer een extra gevaar vormen voor de veiligheid van de Syrische burgerbevolking.
Daarom hebben onze collega’s in ongeveer 50 landen de afgelopen maand meegedaan aan de Lend Your Leg campagne. Door hun broekspijp op te rollen betuigden ze symbolische steun aan al die slachtoffers die door landmijnen een been of een arm zijn verloren.
De Lend Your Leg campagne vraagt aandacht voor het probleem van landmijnen en roept wereldleiders op dit probleem voor eens en voor altijd aan te pakken. Landen die nog geen lid zijn van het Landmijnenverdrag moeten dat zo snel mogelijk worden en landen die al wel lid zijn moeten er alles aan doen om hun voorraden landmijnen te vernietigen en gebieden waar onontplofte mijnen liggen helemaal vrij te maken van deze levensgevaarlijke wapens.
Oproep aan de VS: word lid van het Landmijnenverdrag
Wij kloppen vandaag, op Wereld Landmijnendag, aan bij de ambassade van één van de landen die het Landmijnenverdrag nog niet hebben ondertekend – de VS. En ergens is dat gek. Want de VS gebruiken in de praktijk sinds 1991 geen landmijnen, zien sinds 1992 af van de export ervan en hebben sinds 1997 geen landmijn meer geproduceerd. Bovendien is Amerika de grootste individuele donor op het gebied van slachtofferhulp en ontruiming. Om het in goed Engels te zeggen: why don’t they put their mouth where their money is en treden ze niet gewoon toe tot de internationale ban op landmijnen? Helemaal omdat belangrijke Amerikaanse bondgenoten zoals de rest van de NAVO en de hele Europese Unie al wel lid zijn.
Dus gaan we vandaag met opgerolde broekspijp op bezoek bij de Amerikaanse ambassade zodat zij luid en duidelijk aan Washington kunnen overbrengen dat het nu echt tijd is geworden om toe te treden. Aan het einde van dit jaar is er een grote conferentie met alle landen die lid zijn van het verdrag dus dat levert een uitgesproken goed moment op om deze stap aan te kondigen. In de praktijk zien de VS al af van het gebruik, productie en de export van landmijnen. Het is kortom de hoogste tijd dat de VS ook daadwerkelijk toetreden tot het Landmijnenverdrag.