Ahmed vertelt zijn verhaal over het runnen van Radio Alwan (alwan betekent ‘kleuren’), een talk radio zender in de Syrische stad Saraqeb in de provincie Idlib. Vanaf het moment dat de regering de controle verloor over de stad ontstonden er in Saraqeb heel veel nieuwe onafhankelijke media initiatieven. De stad heeft nu kranten zoals al-Zeitoun (de olijf), nieuwe weekbladen, en een aantal kranten voor kinderen. Voordat Alwan in de lucht ging organiseerde Ahmed demonstraties en protesten en coördineerde hij burgergroepen rondom Saraqeb. Radio Alwan heeft een facebook pagina .
Radio Alwan wordt gerund door een groep Syrische activisten die zich betrokken voelen en die dromen van een betere toekomst voor alle Syriërs. Radio is de beste manier om veel mensen te bereiken. Door uit te zenden op de FM band kunnen ze bijna iedere Syriër bereiken, zelfs als er weer eens geen elektriciteit is. Ahmed: “We willen mensen toegang bieden een ‘volwassen’ manier van denken, we willen de gematigde stemmen een podium bieden. Tolerantie staat hoog in ons vaandel en we willen het maatschappelijk middenveld versterken. We willen dat gevoel van depressie, waar iedereen nu in zit, bestrijden. Onze programma’s brengen een boodschap van hoop, en we draaien muziek.”
Alwan wil de problemen en klachten van gewone mensen bespreken. Ze verbinden hulpverlening door groepen vrijwilligers met het werk van civiele bestuurders in de lokale (gemeente)raden met de bevolking in de ‘bevrijdde’ Idlib provincie. Ze willen het concept van burgerschap versterken. Ahmed: “We verwerpen de ideologie van wraak. We wijzen de mensen op hun rechten in een taal die iedereen kan begrijpen.”
In april ging Alwan radio de lucht in. Eerst drie uur per dag. In mei vier uur en in juli zes en dat wordt uitgebreid tot tien uur per dag. Via 93,8 FM kan iedereen in de provincie Idlib de programma’s ontvangen. En daarbuiten kun je terecht op facebook.
Er werken 15 mensen in Syrië voor Alwan. Niet alleen in Idlib, maar ook in Damascus, Hama en Latakkia. De mensen buiten Idlib doen dat clandestien. Ze kunnen niet zegen wie ze zijn omdat de regering daar nog de macht heeft.
Een van de belangrijkste programma’s is: “Het is je recht!”. Het verbindt de luisteraars met activisten die hen vertegenwoordigen in de lokale raden in Idlib: de mensen die werken aan toegang tot elektriciteit, water, en andere diensten. De luisteraars kunnen via de radio ook kritiek uitoefenen als de hulp via de lokale raden hen niet bereikt.
Een ander programma is “Gesprekken op straat”, waar reporters de straat op gaan om mensen te interviewen over hun opinies en meningen over allerhande zaken. Ahmed: “Mensen zijn er helemaal verzot op omdat we zoiets nog nooit eerder hebben gehad in Syrië. Het feit dat je zomaar op de radio kunt zegen wat je op je hart ligt, zonder meteen bang te hoeven zijn voor de gevolgen.”
Dan is er het programma “Abu Amed’s dagen”. Abu Ahmad is ‘de gewone man’ die zijn baan verloor vanwege de oorlog. Hij praat over alledaagse problemen. Hij heeft ruzie met zijn vrouw omdat hij geen geld in het laatje brengt. Abu Ahmed praat over zijn kinderen en hoe kwaad ze waren toen hij de tv verkocht. Maar er was toch geen elektriciteit meer om tv te kijken.
Religieuze programma’s zendt Alwan radio niet uit. Ahmed: “We hebben geen problemen gehad met salafistische groepen, of extremisten omdat we bijvoorbeeld muziek draaien. Maar misschien gaat dat nog komen als we binnenkort een programma starten over de oorspronkelijke ideeën van de revolutie.
Wij laten de stem van het volk horen. Het hoort normaal te zijn om op straat verschillende opinies te horen, om mensen te horen debatteren en discussiëren. Sommigen zullen zeggen dat we moeten focussen op de idealen van de revolutie, maar weer anderen zijn het daar niet mee eens. Het populairste programma was: “Ik Wil Praten: Maak Je Klaar!”. Het was een van de eerste programma’s waar de oppositie op een komische manier bekritiseerden. Mensen hielden echt van deze show. Steeds als we op straat waren kwamen mensen naar ons toe en zeiden: “Ik wil praten, ik wil praten!”.
We werkten er twee maanden aan, maar toen stierf een van de presentatoren. Een helikopter bombardeerde zijn huis. Ik was er kapot van en wilde niet dat iemand anders zijn plaats innam. Dus zijn we ermee gestopt. Normaal gesproken kunnen we niet opnemen als er wordt geschoten of gebombardeerd. Radio maken als er wordt gebombardeerd is extreem moeilijk, je hoort de knallen en dreunen op de tape. Maar soms als we een debatprogramma opnemen laten we de band gewoon lopen zodat iedereen de bommen kan horen.”
Alwan Radio is een van de projecten die u direct kunt steunen op Adopt a Revolution
Dit interview is overgenomen en vertaald van Syria Deeply
