Donderdag 13 september
De mensen in Idlib lijden niet alleen onder de Russische en Syrische bombardementen, maar ook onder de wetteloosheid als gevolg daarvan. Ahmad vertelt erover.
“Sorry dat ik je gisteren niet kon spreken, maar Mustafa is gisteren vermoord. We hoorden in de straat geweerschoten. Op zich gebeurt dat vaker, maar het was nu wel erg dichtbij. Toen we gingen kijken zagen we hem thuis liggen. De dader is gevlucht, als ze hem pakken wordt hij vermoord.”
“Ik ken Mustafa nog van vroeger, maar het is niet echt een vriend van me.”
“We hebben grote problemen in onze gemeenschap. Naast de ellende van Bashar al-Assad leiden we onder het geweld van milities en gangsters. Ik heb je al verteld over mijn neef, toch? Een maand geleden hebben ze hem en een vriend van hem ontvoerd. De gangsters eisten veel geld: 50.000 dollar. Om hun eis kracht bij te zetten hebben ze de vriend van mijn neef doodgeschoten en zijn lichaam op straat gedumpt. Mijn oom is toen met het geld over de brug gekomen. Ze hebben mijn neef vrij gelaten.”
“Wat ik nu ga zeggen klinkt misschien raar, maar ik heb hoop dat het ooit beter wordt. Vraag me niet waar het vandaan komt, maar ik weet zeker dat het ooit beter zal worden.”
