Ik zie de twijfel in zijn ogen. Zijn mond gaat open en weer dicht; zijn ogen schieten heen en weer tussen mijn ogen en zijn hand. Wat zal hij doen; zal hij het zeggen of is hij bang mijn woede te wekken? Op mijn visitekaartje dat hij in zijn hand houdt, staat mijn naam, Freek Landmeter. Hij is Engelstalig en ik zie de verbazing door zijn hoofd schieten bij het lezen en voorzichzelf uitspreken van mijn voornaam; mister Freak!
Bovenstaande is me al zo vaak gebeurd dat ik er alert op ben het ongemak van de ontvanger met een kwinkslag te doorbreken; “Yes, I am mr Freak”. En daarmee wordt het ongemak meestal juist een moment van verbinding, van een lach, haast van opluchting.
Namen zijn mooie en rare dingen. Sommigen zoeken er niet veel achter; anderen zien er veel betekenis in. Je kunt zelf je voornaam soms achteloos uitspreken en ervan verzekerd zijn dat je ouders die niet gedachteloos gekozen hebben.
Namen van organisaties hebben ook die dubbelheid. Namen zijn soms afkortingen, waarvan velen de oorsprong niet eens kennen; bij voorbeeld ABN AMRO. Maar voor sommige betrokkenen kan de afkorting juist appelleren aan de diepere betekenis van de organisatie of de missie waar die voor staat. Bij PTT denken velen nog, post! Aan namen worden ook associaties verbonden; van gebeurtenissen of mensen die de organisatie prominent in beeld brengt.
Of van de identiteit of afkomst die aan de naam verbonden lijkt, Maar wie denkt bij ANWB nu nog aan de wielrijdersbond? Die associaties kunnen toenadering of afstand creëren.
IKV Pax Christi is dus ook zo’n naam. In 2007 ontstaan dankzij de bundeling van krachten door vredesactivisten. Opgebouwd uit namen die een traditie van meer dan 65 jaar kennen.
Delen van de naam worden nu verschillende manieren herkend. Als ‘toen met de kruisraketten’, ‘ah, van de vredeswandelingen’, als ‘geroemd om kennis’, als ‘activistisch’, als ‘een christelijke club’. Dit zijn veelal de associaties in Nederland. Internationaal is de organisatie achter de naam bekend bij een kleine groep; voor de meerderheid is deze onbegrijpelijk en op zijn minst onuitspreekbaar.
Herkenbaarheid is voor IKV Pax Christi cruciaal. Herkenbaar in de jarenlange traditie waarin we staan, de beweging, waarden en vooral de missie waarvoor we staan. In een wereld die verandert is het de uitdaging op de juiste manier bekend en gekend te blijven.
Dat betekent voor ons: zo goed mogelijk stem geven aan burgers tegenover machthebbers die verblind dreigen te worden door hun eigen retoriek. Zoveel mogelijk burgers met elkaar verbinden en samenbrengen rond onze kernwaarden menselijke waardigheid en solidariteit om invloed uit te kunnen oefenen op de politiek. Daarvoor is het noodzakelijk een naam te dragen die het eerste contact weer vergemakkelijkt en uitnodigt tot verbinding, gesprek en actie.
Want met onze naam willen we niet alleen aangeven dat wij voor vrede staan en in vrede geloven. Het gaat ons vooral om het geloof in de mogelijkheid vrede te creëren door er aan te blijven werken. Het vertrouwen dat vrede niet enkel iets is om van te dromen, maar dat vooral uitnodigt om te dóen.
Daarom kiezen wij nu voor de naam die eenduidig aangeeft waar wij voor staan en wat wij doen PAX. En waarmee wij anderen nadrukkelijk kunnen uitnodigen: Vrede, wie durft?