Het rapport ‘Sustaining Relative Peace’ is een reflectie op tien jaar vredeswerk met gewapende jongeren en hun gemeenschappen en leiders die leven in Zuid Soedan en het grensgebied met Oeganda, en Kenia. Er leven in dit sterk achtergestelde gebied verschillende herdersgemeenschappen.
Toen het grensoverschrijdende vredesnetwerk ruim tien jaar geleden werd opgezet waren zij en hun buren verwikkeld in een geweldscyclus van gewapende veeroof en conflicten over natuurlijke hulpbronnen. Door deze conflicten werden jaarlijks honderden mensen gedood. In de verschillende betrokken landen geldt een ander (veiligheids)beleid en andere overheid infrastructuur. Ook het gebrek aan vaste verblijfplaats van de herders maakte het werken met hen complex. Toch begonnen een aantal samenwerkende lokale vredesorganisaties, kerken en PAX met een grensoverschrijdend vredesprogramma om deze cyclus van geweld te doorbreken en een spil te vormen tussen de veelal gewapende lokale gemeenschappen en de verschillende overheden en leger en politie (voor zover aanwezig).
Samenwerken
Het vredesnetwerk richtte zich in eerste instantie op de jonge gewapende krijgers van de verschillende gemeenschappen. Zij ontmoetten elkaar tijdens sportieve activiteiten. Dit leidde tot meer begrip en onderlinge verbondenheid. Vervolgens werden ook kraalleiders, chiefs, vrouwen en medicijnmannen betrokken. Tegelijkertijd spraken de lokale vredesorganisaties en kerken hun overheden, leger en politie erop aan om samen te werken en conflicten tijdig en vreedzaam in te dammen, ervoor te zorgen dat geroofd vee werd teruggebracht naar de rechtmatige eigenaar en zich sterk te maken voor goede afspraken over gebruik van natuurlijke hulpbronnen en het verbeteren van de broodnodige infrastructuur, zoals wegen en markten.
Deze grensoverschrijdende samenwerking wierp zijn vruchten af. Vooral de onderlinge relaties op de grens Oeganda en Kenia zijn sterk verbeterd. In het hele gebied vindt minder veeroof plaats en er is een basaal grensoverschrijdend waarschuwingssysteem actief. Juist het beginnen bij en betrekken van gewapende jongeren lijkt een goede manier geweest te zijn om conflicten te verminderen. Dit inzicht kan ook voor ander vredeswerk relevant zijn.
Relatieve vrede
Door de oorlog en hernieuwd conflict in Zuid Soedan zijn relaties tussen sommige groepen verslechterd. Dat maakt de relatieve vrede in het grensgebied nog kwetsbaar. Het vredeswerk moet worden voortgezet en zich met name richten op de grote groepen gewapende jongeren en hun gemeenschappen in Zuid Soedan zonder bevredigend toekomstperspectief, en op hun leiders.
