We vinden dat de Nederlandse regering en de internationale gemeenschap zich moeten uitspreken tegen voortgaande bombardementen op en bezetting van delen van Syrië. Het is problematisch dat Nederland dat niet doet.
Honderden Israëlische aanvallen
Israël, dat al sinds 1967 de Syrische Golanhoogten bezet, heeft vorige week ook een aansluitende bufferzone en gebied daarbuiten ingenomen. Dit gaat regelrecht in tegen eerder gemaakte afspraken om het gebied te demilitariseren, aldus de VN. Israël heeft de afgelopen weken ook vele honderden aanvallen op Syrië uitgevoerd, waarmee grote schade is aangericht en de soevereiniteit van het land is geschonden.
Gewapende troepen gesteund door Turkije
Turkije houdt al jaren een deel van het noorden van Syrië bezet, waar het Syrische gewapende groepen steunt en aanvallen uitvoert tegen Koerdische gemeenschappen. Turkije zegt op te treden tegen terroristen, maar begaat schendingen van het internationaal recht. De VS is ook in het noorden van Syrië militair aanwezig, waar het juist weer samenwerkt met Koerdische strijders en aanvallen uitvoert op Islamitische Staat. Daarnaast is er Russische militaire aanwezigheid in Syrië en mengen Iran en Hezbollah zich in het conflict.
Buitenlandse agressie
Een echt vrij Syrië is pas mogelijk als buurlanden en grootmachten daar ruimte toe laten en minderheden volledig participeren in de samenleving en beschermd worden, ook tegen buitenlandse agressie. PAX wil dat de Nederlandse regering zich kritisch uitlaat over bezetting en militaire inmenging in het conflict in Syrië en daar ook onze bondgenoten direct op aanspreekt. Het is zorgelijk dat dit tot op heden niet gebeurt.
Een motie riep vorige week de Nederlandse regering op om de Israëlische bezetting van de gedemilitariseerde zone in Syrië te veroordelen. Minister van Buitenlandse Zaken Veldkamp ontraadde de motie en de Tweede Kamer stemde het daarna weg. Enkel 47 van de 150 Kamerleden steunen de motie. Tegen bezetting van Syrië door Turkije en de VS spreekt de minister zich evenmin uit.
Deze positie van de Nederlandse regering illustreert opnieuw dat ze met twee maten meet. Waar we sommige landen geregeld aanspreken op bezetting, ontzien we andere landen. Het is een verkeerde houding, die vrede bemoeilijkt.
