Vier grote Europese energiebedrijven willen dat hun kolenleveranciers in de mijnstreek Cesar in Colombia het initiatief nemen voor een proces van verzoening met slachtoffers van schendingen van mensenrechten.
Vattenfall, Engie, RWE en Uniper kondigden dit nieuwe beleid aan in de onlangs gepubliceerde jaarlijkse voortgangsrapportage van het Nederlandse Kolenconvenant. PAX is verheugd over deze nieuwe ontwikkeling. Nu dienen de energiebedrijven de daad bij het woord te voegen en ervoor te zorgen dat hun kolenleveranciers snel een dialoog met de slachtoffers beginnen.
Wouter Kolk, campagneleider bij PAX, zegt: “Het is geweldig om te zien dat energiebedrijven die kolen uit de mijnstreek Cesar importeren duidelijk maken dat hun leveranciers een verzoeningsdialoog dienen te beginnen over schendingen van mensenrechten die in het verleden hebben plaatsgevonden. Slachtoffers hebben mijnbouwbedrijven uitgenodigd om zo’n dialoog te beginnen, maar tot op heden zonder succes. Als de mijnbouwbedrijven de toenaderingspogingen van de slachtoffers blijven negeren, wanneer gaan de energiebedrijven dan hun commerciële macht gebruiken om een oplossing voor het probleem te forceren?”
Conflict in Cesar
De mijnstreek Cesar is hard getroffen door het conflict. Tussen 1996 en 2006 werden minstens 3100 mensen vermoord, 55.000 boeren werden van hun land verdreven en honderden mensen verdwenen. De paramilitaire groepering die verantwoordelijk was voor deze gruweldaden dook op in ongeveer dezelfde tijd als waarin de mijnbouwmultinationals hun activiteiten in het gebied begonnen. Tot op de dag van vandaag zijn mijnbouwbedrijven er echter niet in geslaagd om de impact van de paramilitaire activiteiten in het mijnbouwgebied op de mensenrechten aan te pakken. De mijnbouwbedrijven profiteerden van de wantoestanden, bijvoorbeeld doordat ze land verkregen in gebieden waaruit gemeenschappen met geweld waren verdreven. Slachtoffers wachten al heel lang op erkenning, waarheidsvinding en schadeloosstelling. Onlangs hebben paramilitaire groeperingen opnieuw slachtoffers en hun vertegenwoordigers geïntimideerd en aangevallen.
Vooruitgang vergt druk
Ondanks het signaal dat energiebedrijven aan hun kolenleveranciers afgeven, dienen de energiebedrijven nog steeds te laten zien dat het hun ernst is. Het kolenconvenant tussen energiebedrijven en het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken werd vier jaar geleden getekend en is nu in zijn laatste jaar. De ondertekenaars geven echter toe dat “verzoening voor slachtoffers van schendingen van mensenrechten uit het verleden” een van de belangrijkste openstaande punten is die nog steeds op bespreking met de mijnbouwbedrijven wachten. Duidelijke eisen dienen te worden vertaald in duidelijke deadlines, met gevolgen verbonden aan het niet halen daarvan. Tot dusverre heeft Vattenfall met zijn belofte “geen kolen van een bepaalde leverancier te kopen totdat de situatie in bevredigende mate is verbeterd” dit als enige gedaan.
Wouter Kolk zegt: “Na zoveel jaar wachten is er dan eindelijk een oplossing voor slachtoffers van bloedkolen binnen handbereik. Energiebedrijven kunnen het verschil maken, maar alleen als zij hun eis voor een dialoog kracht bijzetten met hun economische macht.”
Zie ook dossier Stop Bloedkolen