Dit is Ibrahim, activist voor vrijheid in Syrië en nu vluchteling in Nederland. Dinsdag 23 augustus heeft hij zich gemeld in Ter Apel, waar hij nu met honderden anderen buiten moet slapen. En waar hij moet wachten om toegelaten te worden tot de asielprocedure. Onder omstandigheden die we vooral kennen uit Griekenland en uit oorlogsgebieden. Maar nu gebeurt het in onze eigen achtertuin, recht onder onze ogen. Wij gaan Ibrahim regelmatig bellen om te horen hoe het met hem gaat.
PAX: “Hi Ibrahim, goddank ben je veilig aangekomen, hoe is het met je? “
Ibrahim: “Dank je en fijn dat je me belt. Ik wist dat het niet makkelijk zou worden. Maar dit… ? Vannacht sliepen 700 mensen buiten. Met een groep Syriërs zijn we bij elkaar gebleven en hebben we om de beurt geslapen zodat er altijd iemand wakker was om de spullen te bewaken. Het was koud en de nacht duurde lang. Gisteren was echt een shock voor me, maar vandaag gaat het iets beter. Het went zeg maar. Hoewel: voordat je belde kwam de politie langs, ze zeggen dat er een jong baby’tje is overleden.”
PAX: “…”
Ibrahim: “… wat kan ik zeggen? Een televisieploeg vroeg me wat ik vond dat er moest gebeuren. Ik heb gezegd dat ze ons moeten overplaatsen naar een veilige plek, en dat we juridische hulp en informatie nodig hebben. Want niemand hier heeft een flauw idee wat er met ons gaat gebeuren.
Gelukkig gaat het vannacht niet regenen. Bel je me snel weer?”
——————
Waarom deze blog?
Al dagenlang slapen in Ter Apel mensen die asiel willen aanvragen in Nederland buiten, in de open lucht. Vannacht waren dat 700 mensen. Mannen, vrouwen en kinderen die gevlucht zijn uit oorlogsgebieden en na een lange, zware tocht Nederland hebben bereikt komen terecht in een verschrikkelijke situatie. Er is geen opvangplek, ze slapen buiten in de kou, voelen zich onveilig, hebben nauwelijks toegang tot basisvoorzieningen als sanitair, medische hulp en elektriciteit om hun telefoon op te laden. In Ter Apel is een humanitaire noodsituatie ontstaan die doet denken aan het beruchte kamp Moria op Lesbos.
PAX vindt het onverteerbaar dat in een rijk en georganiseerd land als Nederland de overheid nalaat om asielzoekers op een menselijke manier op te vangen. Het is niet alleen een morele maar ook een juridische plicht om mensen op de vlucht veiligheid te bieden. Het maakt ons woedend om te zien dat zij zich in zo’n onmenselijke situatie bevinden. Als Nederlandse vredesorganisatie die werkt in landen waar de mensen in Ter Apel vandaan komen, zoals Syrië en Jemen, voelen wij een verantwoordelijkheid om in actie te komen. Doe je mee?
Wat kun je doen?
- Volg onze blog “Bellen met Ter Apel”
- Doneer aan organisaties die noodhulp bieden in Ter Apel. MiGreat verzorgt maaltijden en is ook bezig met het voorbereiden van andere acties. Hier kun je doneren: MiGreat
- Dring bij je gemeente aan op het creëren van extra opvangplekken voor vluchtelingen
