Dit is Ibrahim, activist voor vrijheid in Syrië en nu vluchteling in Nederland. Dinsdag 23 augustus heeft hij zich gemeld in Ter Apel, waar hij nu met honderden anderen buiten moet slapen. En waar hij moet wachten om toegelaten te worden tot de asielprocedure. Onder omstandigheden die we vooral kennen uit Griekenland en uit oorlogsgebieden. Maar nu gebeurt het in onze eigen achtertuin, recht onder onze ogen. Wij gaan Ibrahim regelmatig bellen om te horen hoe het met hem gaat.
Vandaag is het nieuws dat zo’n 150 vluchtelingen tijdelijk naar Apeldoorn zijn gebracht, maar nog steeds verblijven honderden vluchtelingen buiten in Ter Apel. Staatssecretaris van Den Burg verwacht dat ook de komende nachten vluchtelingen bivakkeren bij het aanmeldcentrum.
Goedemorgen! Ben je nog steeds in Ter Apel?
Jazeker. Net ontbeten: een peer, een broodje, een yoghurtje en pakje sap. Dus ik kan er even tegenaan. En: ik heb goed geslapen. We hadden dekens en we waren voorbereid op de kou en de wind.
Er is hier aan alles is gebrek, maar niet aan belangstelling. De media lopen hier “de deur” plat, zeg maar. TV-ploegen, journalisten, fotograven. Goed dat er aandacht is, maar het maakt ons wel ongemakkelijk. Ze lopen rond en maken ongevraagd foto’s. Alsof we een bezienswaardigheid zijn. Alsof we dieren in de dierentuin zijn.
En er was een gisteravond een demonstratie. De spanning op het terrein liep op, maar de politie heeft voorkomen dat ze bij ons konden komen. Ik heb ze dus niet gezien, maar ik heb ook gehoord dat er ook demonstranten bij waren die ons wilden steunen. Klopt dat?
We zien intussen meer NGO’s en hulpverleners. Dat is fijn en hard nodig. Ik hoorde dat er vanavond een demonstratie is in Amsterdam. Ik hoop dat er veel mensen komen. Weet je, we hebben het nodig om te weten dat niet iedereen tegen ons, dat we weten dat er ook mensen zijn die ons steunen.
Over de regen: ik heb de weer-app gecheckt. Er komt volgens mij niet al teveel regen en het is ons gelukt om een beschutte plek te regelen, het is onder zo’n tent als op de foto. Dus: fingers crossed.
Wanneer komen jullie langs?