Vanaf de Internationale Dag tegen Geweld tegen Vrouwen (25 november) tot en met de Internationale Mensenrechtendag (10 december) loopt de wereldwijde Orange the World-campagne van de Verenigde Naties. Tijdens deze 16 Dagen van Actie wordt aandacht gevraagd voor gendergerelateerd geweld. PAX zet zich samen met onze lokale partners in onder andere Irak in tegen gendergerelateerd geweld. We spraken onze Irakese partners Esraa, Baraa, Maryam en Zahraa over hun strijd voor een gendergelijke samenleving.
Esraa
“Gendergerelateerd geweld (GGG) komt in de meeste samenlevingen voor, omdat genderongelijkheid diep in onze samenlevingen geworteld zit. Iedereen, zowel mannen als vrouwen, wordt door dit geweld geraakt.
Conflicten, zoals conflicten tussen clans/tribale groepen of terroristische conflicten, hebben ook invloed op de verspreiding van geweld. In Irak zie je veel geweld tegen vrouwen, waaronder verkrachting en ontvoering, maar ook ongelijke toegang tot leidinggevende en bestuurlijke functies.
Om GGG te bestrijden, is het belangrijk om bewustzijn te vergroten, bijvoorbeeld via trainingen en sociale media, over wat bedoeld wordt met geweld, wat je rechten zijn en hoe we gelijkheid kunnen bereiken. Ook moeten we blijven pleiten om een einde te maken aan GGG. Daarbij moeten we ervoor zorgen geen vooroordelen te hebben richting ‘mannelijk’ of ‘vrouwelijk’, of andere sociale kenmerken, zoals clan of religieuze achtergrond.
Waarom ik mijn werk doe? Ik wil de giftige onderdelen in de samenleving bestrijden. Ik wil de werkelijkheid veranderen, ook al is het maar een klein deel. Via onze campagne tegen huiselijk geweld zet ik mij in om misdaden tegen vrouwen terug te dringen. We zorgen ervoor dat vrouwen hun rechten kennen en weten tot wie ze zich kunnen wenden als ze te maken krijgen met geweld.
De laatste tijd vindt er meer huiselijk geweld plaats. We zien veel meisjes die worden vermoord, verbrand, verkracht of geslagen. De stemmen van vrouwen moeten gehoord worden en ze moeten hun rechten opeisen. Onze campagne is nog maar het begin.”
Baraa
“Irak discrimineert in bijna alle opzichten tussen mannen en vrouwen in hun rechten en plichten. De laatste tijd horen we dagelijks over eer- en haatmisdrijven tegen vrouwen en meisjes. Die misdaden plegen mannen uit wraak wanneer vrouwen huwelijksaanzoeken weigeren. Onlangs circuleerde er op sociale media het verhaal van een 18-jarig meisje wiens gezicht verminkt was, omdat een man haar had aangevallen met chemisch water toen zij zijn huwelijksaanzoek afwees.
De problemen waar we vandaag de dag voor staan hebben politieke en sociale wortels. De politieke wortel is dat er geen wetten zijn ontwikkeld om vrouwen te beschermen, omdat geen enkele regering de bescherming van vrouwen als een prioriteit heeft gezien. De sociale wortel hangt samen met de traditionele en patriarchale normen en waarden in de samenleving.
Het is onze plicht als mensenrechtenverdedigers en feministen om te werken aan meer campagnes en trainingen om bewustzijn te vergroten. Ook moeten we sociale media gebruiken om te pleiten voor onze rechten. We moeten druk uitoefenen op het parlement om wetten te maken die vrouwen beschermen tegen geweld. De gemeenschap zal zich verzetten vanwege gewortelde overtuigingen, maar we hebben verandering nodig. De internationale gemeenschap zou ons moeten steunen in onze strijd.
Mijn motivatie? Ik wil deel uitmaken van deze strijd, zodat ik onze kinderen een betere werkelijkheid kan bieden. Het is mijn wens om een eigen plek te hebben en onafhankelijk te zijn – ik wil dit niet door te trouwen met de verkeerde persoon. Vrouwen en meisjes kunnen niet alleen buiten het huis van de familie wonen, omdat dit een slechte reputatie en sociale gevolgen voor hen zal veroorzaken. Ik wil alleen maar vrij leven.”
Maryam
“In Irak is een meerderheid van de vrouwen slachtoffer van geweld. Fysiek, economisch of verbaal. Bij 29% van de vrouwen gaat het zelfs om ál deze soorten geweld. Geweld tegen vrouwen is dus een kernprobleem in de Iraakse samenleving. En de gevolgen zijn verwoestend. Niet alleen voor vrouwen, maar ook voor families en de samenleving.
Mijn doel is om gendergerelateerd geweld (GGG) terug te dringen tot het punt dat het niet meer bestaat. Het is erg moeilijk om te zien dat vrouwen het slachtoffer zijn van allerlei vormen van geweld en discriminatie op basis van gender. En dat er geen wetten of instanties zijn die hen beschermen. Dat moet veranderen!
Wat er nodig is? Een goed begin is het afschaffen van de wet die bepaalt dat een man zijn vrouw mag straffen. Zolang die wet bestaat, kan er geen gelijkheid bestaan. Ook moet er wetgeving tegen huiselijk geweld komen. De internationale gemeenschap kan een grote rol rol spelen door druk uit te oefenen op de Iraakse regering.”