Dit is Ibrahim, activist voor vrijheid in Syrië en nu vluchteling in Nederland. Dinsdag 23 augustus heeft hij zich gemeld in Ter Apel, waar hij nu met honderden anderen buiten moet slapen. En waar hij moet wachten om toegelaten te worden tot de asielprocedure. Onder omstandigheden die we vooral kennen uit Griekenland en uit oorlogsgebieden. Maar nu gebeurt het in onze eigen achtertuin, recht onder onze ogen. Wij gaan Ibrahim regelmatig bellen om te horen hoe het met hem gaat.
Vrijdagavond en -nacht ging alles opeens heel snel. Een deel van het kamp bij Ter Apel moest worden geëvacueerd vanwege een “totaal gebrek aan hygiëne op het terrein”. Ibrahim appte dat hij in een bus zat, ergens bij Emmen. Hij wist op dat moment nog niet waar hij naartoe zou gaan, maar hij was blij dat hij niet nog een nacht in Ter Apel hoefde te blijven.
We spraken hem zaterdagochtend.
Goedemorgen Ibrahim, hoe gaat het? Waar ben je?
“Het gaat goed! Ik ben blij en opgelucht. Gisteravond laat zijn we dus vertrokken. We zijn maar in een bus gestapt. De tweede die vertrok. Er was niet echt coördinatie. We hadden ook in de eerste kunnen gaan zitten, maar die was toen al behoorlijk vol.
Vanochtend hoorde ik dat de mensen uit de eerste bus vandaag weer zijn teruggebracht naar Ter Apel. En hetzelfde gold van voor de bus die na ons vertrok.
Wij zitten nu in een brandweerkazerne in Almere – ik stuur je de locatie. We kwamen hier om een uur of twee aan ’s nachts aan. Het is hier rustig en we hebben al een beetje normaal kunnen slapen. In een bed! We zitten hier met ongeveer 50 mensen en het is heel goed georganiseerd. Zo anders dan Ter Apel!
De politie hier heeft ons verzekerd dat we hier kunnen blijven en dat we de aanmeldprocedure vanaf deze plek kunnen doen. Ik geloof ze.
Ik denk wel: wat nou als ik in de eerste bus was gestapt? Of in de derde? Ik ben blij en opgelucht dat ik hier nu ben, maar mijn gedachten gaan uit naar de mensen die daar nu weer zitten. Daar had ik ook bij had kunnen zijn.
Maar nu ga ik m’n kleren wassen. Tot snel!”
Ibrahim en de meesten andere vluchtelingen uit Ter Apel zijn inmiddels op een veilige plaats opgevangen, vanwaar ze hun aanmeldprocedure kunnen starten. We zullen met hen in contact blijven staan om de ontwikkelingen te blijven monitoren.
Daarmee is deze kwestie niet afgelopen. Eind vorige week heeft het kabinet voorstellen gedaan om de opvang van asielzoekers in Nederland op termijn te verbeteren, onder andere met extra opvang- en woonruimte. Tegelijk stelt de regering huisvesting als voorwaarde te stellen voor gezinshereniging, waarmee in feite het Europese recht op gezinshereniging wordt opgeschort. De afspraak om jaarlijks 1000 Syrische vluchtelingen over te nemen uit Turkije, onderdeel van de Turkije-deal, wordt terzijde geschoven. Deze maatregelen moeten het aantal asielzoekers verlagen, maar kunnen heel goed het tegengestelde effect hebben: bijvoorbeeld als Turkije zich ook niet meer gebonden voelt aan de afspraken met de EU en er juist meer Syrische vluchtelingen naar Europa komen. Ook zien we nu al dat de Turkse autoriteiten steeds repressiever zijn ten aanzien van Syriërs in Turkije en dat meer en meer Syriërs geen andere uitweg zien dan Turkije te verlaten.
