Categorieën
Blog

Bellen met Soedan: Noodtoestand

Deze week spreek ik Azaz, activist en vriend van PAX Eind-februari President Omar al-Bashir heeft de noodtoestand afgekondigd in het...

Deze week spreek ik Azaz, activist en vriend van PAX

Eind-februari
President Omar al-Bashir heeft de noodtoestand afgekondigd in het hele land, voor de rest van het jaar. Daarbij ontsloeg hij zijn volledige federale overheid en alle gouverneurs. De posten op de ministeries moeten nog gevuld worden terwijl de nieuwe gouverneurs al benaderd zijn: 16 van de 18 zijn militairen, de overige twee zijn hoge piefen van de veiligheidsdienst NISS. Als iedereen zijn nieuwe functie accepteert wordt Soedan hiermee effectief een militaire dictatuur.

In een toespraak om de noodtoestand af te kondigen zei al-Bashir wel te bidden voor de protesteerders die het leven lieten en leek daarmee iets van toenadering tot de demonstranten te zoeken, maar zoals we weten: een vos verliest nooit zijn streken. Wie nog hoop hield op een redelijk gesprek met al-Bashir moet deze nu echt laten varen – de nieuwe maatregelen tonen aan dat hij niet geïnteresseerd is de macht op te geven of een bevorderend klimaat te creëren waarbinnen dialoog met de oppositie of demonstranten mogelijk is.

Hij heeft al zijn zinnen op het leger gezet en sommigen noemen deze zet de ‘coup tegen de partij’. Zijn minister van Defensie Ahmed Ibn Auf – een van de zes ministers die overblijven – is tevens aangesteld als eerste Vice-President. Ibn Auf is het voormalig hoofd Militaire Inlichtingen en staat sinds 2007 op de sanctielijst in de VS voor zijn vermeende rol als liaison tussen de Soedanese overheid en de Janjaweed gedurende de oorlog in Darfur. Na al-Bashir’s toespraak gingen mensen in reactie massaal de straten op, waar ze oog in oog kwamen te staan met een zo mogelijk nog agressiever National Intelligence and Security Service (NISS).

“Azaz, wat gebeurt er allemaal? Hoe is het met je?”

“Gelukkig goed, maar de NISS zijn genadeloos. Vrijdag, toen de mensen na de protesten de straten opgingen, hebben ze meedogenloos hard op ons ingeslagen. Ze zijn mensen achtervolgd hun huizen in, hebben ze vervolgens daar weggesleurd en meegenomen naar lokale NISS-centra.”

“Deden ze dat hiervoor ook, bij mensen thuis invallen doen?”

“Wel wat, maar niet zoals nu. Ook gedurende het weekend zijn ze dat blijven doen, vooral zondag toen de grote protesten weer plaatsvonden. Nu met de noodtoestand hebben ze – nog meer dan voorheen – een vrijbrief om te doen en laten wat ze willen. Ze hebben de hele wijk afgezet en zijn willekeurig huizen binnengevallen, ‘op zoek’ naar wie ze maar konden vinden om te slaan, intimideren of mee te sleuren.”

“Iedereen is verontwaardigd over die noodtoestand, en hoewel het de overheid zeker vergaande bevoegdheden geeft maatregelen te nemen die normaal gesproken niet zo makkelijk zouden zijn, verandert er in realiteit weinig voor ons. Wij leefden al in een noodtoestand. Alleen nu deze officieel is komen ze makkelijker weg met alle gruwelijkheden.”

“Dat moet bovenop al het andere een enge gedachte zijn…”

“Het demonstreren gaat hier niet makkelijk door worden, dat is zeker. Toch geven de mensen niet op, en je moet het zo zien: als ze redelijke opties hadden gehad om de problemen in het land het hoofd te bieden hadden ze dit niet hoeven te doen. Niet alleen hebben ze geen opties, de wil is er ook helemaal niet – deze man zal er alles aan doen om te blijven zitten waar hij zit.”

“Is er iets positiefs te ontdekken Azaz, hoe bescheiden ook, aan deze hele situatie?”

“Mogelijk. Kijk, we wisten altijd al dat mensen niet eindeloos kunnen blijven protesteren, er moest altijd een moment komen waarop dat oversloeg naar een goed georganiseerde campagne van burgerlijke ongehoorzaamheid. De extra druk op de starten zou ervoor kunnen zorgen dat dit versneld gebeurt, wie weet. Inshallah.”

“Inshallah. Pas goed op jezelf en elkaar Azaz, we bellen gauw weer.”

 

 

Bekijk ook